© Marjolein van Pagee, 15 april 2023

Spiritualiteit is in. Atheïsme is uit. Ik hoef mij niet langer te schamen als ik zeg in een grotere macht te geloven. Of dat nu God is, de Bron, liefde, you name it, het kán. Ook binnen de zogenaamd ‘wakkere beweging’ is er een sub-stroming waar spiritualiteit volledig wordt omarmd. Zoals bijvoorbeeld het initiatief ‘That’s the Spirit’ van Isa Kriens en Jorn Luka waarin zij personen als Karen Hamaker-Zondag, Marcel Messing, en Maarten Oversier aan het woord laten over ontwaken en teruggaan naar je innerlijke kracht, traumaverwerking, heling, verbinding, samen bouwen aan een nieuwe wereld enz. Fiona Zwart is ook zo’n exponent van dit gedachtegoed. Niet oordelen maar naar binnen gaan, niet polariseren maar verbinden, zijn de mantra’s. Het klinkt allemaal geweldig. Wat kan ik daartegen hebben?

Voor de duidelijkheid, ik ben niet tegen spiritualiteit en oplossen van trauma. Dat is op zichzelf goed en belangrijk. Maar… ik denk wel dat er iets aan de hand is met een aantal ideeën die collectief worden uitgedragen, omdat ze ons lamleggen en jawel… juist in slaap sussen. Want waar komen die ideeën eigenlijk vandaan? Wat is de bron?

Ten eerste meen ik dat de geestelijke leegheid in dit werelddeel in verband staat met het effect van eeuwen kapitalisme op onze cultuur. Wat mij opvalt is dat die leegte wordt opgevuld door te ‘shoppen’ bij culturen die eerder door Europeanen zijn vernietigd. De meeste ‘westerse’ mensen voelen diep van binnen dat er iets niet klopt. We kennen allemaal het cliché van geld maakt niet gelukkig. We weten het, opklimmen binnen dit systeem biedt macht en geld maar geen voldoening. Echter, de oplossing voor die leegheid is niet het wegkijken van de oorzaak (kapitalisme/kolonialisme) om dan vervolgens te parasiteren op andere culturen en ons voor de zoveelste keer schuldig te maken aan toe-eigening van iets wat niet van ons is.

Zoals ik al vaker heb aangekaart, denk ik dat we deze noot niet gaan kraken als we 500 jaar kolonialisme niet meenemen in de analyse. Ik denk ook dat we terug moeten naar een basis zonder opnieuw te vervallen in roven en stelen. In de tijd voordat Europa opkwam als wereldmacht waren mensen hier ook spiritueel. We hoeven dit niet bij de buren te gaan halen. Terug naar de basis is weten waar je vandaan komt. Als we wat betreft spiritualiteit weer helemaal bij nul moeten beginnen, dan is dat maar zo.

Onderdeel van de spirituele opleving is het geloof in een tijd dat het beter wordt. Daarin schuilt naar mijn idee gevaar. Het verlossingsdenken is volgens mij een val uitgezet door het systeem waar we heel makkelijk intuinen. In de film The Matrix is het een keuze tussen de blauwe en de rode pil: wil je wakker worden of wil je doorslapen? Vervolgens komt daar de wakkere hoofdpersoon als ‘the chosen one’ die het allemaal gaat oplossen. We hebben het over naar binnen gaan, maar iedereen lijkt te vallen voor de belofte van verlossing aan de horizon die nabij is. Onder Christenen is dat de verwachte terugkomst van Jezus en de opname van de ware gelovigen in de hemel en voor New Agers is dat de nieuwe wereld met onbegrensde mogelijkheden die in het Watermantijdperk op ons wacht. Hierin zie ik overeenkomsten. Maar er is nog meer.

Deze week zag ik een documentaire uit 2010 van ene Chris White die het gedachtegoed van David Icke kritisch onder de loep neemt en terechte vragen stelt over de bronnen waar hij zich op baseert. Hoewel Icke zich niet met haar associeert is zijn gedachtegoed haast identiek aan de ideeën van Alice Bailey en haar organisatie ‘Lucifers Trust’ (later Lucis Trust genoemd). Wat ik goed vind aan deze docu is dat White het hele bestaan van een spirituele geesteswereld niet ontkent, hij vraagt zich alleen af: zijn de entiteiten waarvan Icke zegt dat hij boodschappen doorkrijgt, wel te vertrouwen? Of doen zij zich voor als goed terwijl ze in werkelijkheid uit zijn op het zaaien van verwarring? En liet Bailey zich in feite niet door diezelfde entiteiten informeren en is er daarom overlap?

Het is op zijn zachtst gezegd nogal frappant dat zij beiden spreken over een nieuwe tijd, eenheid en verlossing. De een wordt dwarsgezeten door de gevestigde orde (Icke krijgt een reisverbod opgelegd) terwijl het gedachtegoed van de ander omarmd is door de VN en dezelfde machtsstructuur die nu de Great Reset handen en voeten geeft. Het roept de vraag op wat het verband is tussen de new world order die de 2030-agenda voorstaat en de vreedzame wereld van het watermantijdperk. Deze twee verwachtingen lijken in tegenspraak met elkaar, omdat de aanhangers van het een zich verzetten tegen het andere. Er is een duidelijk onderscheid tussen mensen die geen chemische troep in hun lichaam wensen en hun eigen groentes verbouwen en mensen die 5 x geprikt door het leven gaan en alles omarmen wat de gevestigde orde hen biedt. De Isa’s in deze wereld nemen de prik niet maar geloven wel in het aanbreken van een nieuwe tijd waar vrede heerst, à la Bailey. En is dat niet precies de bedoeling? Dat er voor elk wat wils te krijgen is? Dat zowel de wakkeren als niet-wakkeren op een bepaald spoor worden gezet met als overeenkomst misleiding? In hoeverre maakt het uit of je de rode of de blauwe pil neemt? Als ik nou eens helemaal geen pil wil?

Mark Passio (die ooit bij de satanisten zat) zegt dat het hele new age-gedachtegoed doelbewust door de satanisten in de wereld is geholpen om ons in slaap te houden. Het niet mogen oordelen, altijd positief moeten zijn, alles (ook het kwaad) accepteren zoals het is, het ontkennen van dualiteit, het geloof dat er geen goed en kwaad is enz. houdt ons weg van de waarheid waarin het juist heel belangrijk is om goed en kwaad van elkaar te kunnen onderscheiden. Als het kwaad niet benoemd wordt, en ervan weggekeken wordt, krijgt het alle ruimte om te groeien.

Eerlijk gezegd weet ik ook niet hoe het allemaal precies aan elkaar linkt. In het begin van de corona toen ik filmpjes zag van Marcel Messing, waarin hij jaren geleden al waarschuwde voor het scenario dat zich nu ontvouwt, was ik ook geraakt en gefascineerd. Ik vond het prachtig hoe hij sprak over het licht dat altijd overwint. Maar toen ik er laatst nog eens naar keek, haakte ik af. Precies om het bovenstaande. Wat is zijn bron als hij het heeft over wezens in de lucht die hij ziet vliegen? Het vereist nogal een religieuze volgzaamheid om zijn boodschap aan te nemen. Hetzelfde geldt voor Icke die van zijn kijkers verwacht dat je het gewoon maar gelooft dat wat hij zegt waar is, puur omdat ‘the guys’ (zijn gidsen) het aan hem openbaarden.

Ik zeg niet dat Icke en Messing en al die anderen, per se slechte mensen zijn met verkeerde intenties. Ik zeg ook niet dat ze een soort CIA-agenten zijn. Nee. Ik zeg alleen dat ik vermoed dat zij al dan niet bewust, onderdeel zijn van een misleidend geloof dat als doel heeft ons zand in de ogen te strooien.

Daar komt nog iets anders bij. Ik vind hun wereldbeeld eurocentrisch en daarmee koloniaal. De nadruk op het christendom, Jezus en de geschiedenis van de westerse cultuur is zo vanzelfsprekend in hun denken. Zij praten over het huidige systeem als iets universeels, en dus niet als een specifiek Europees/koloniaal onderdrukkingssysteem waarbij we zijn blootgesteld aan eeuwen propaganda.

Niet-westerse culturen en volken lijken voor hun slechts exotische versiering om de leegheid van hun denken mee te camoufleren. Heel clichématig wordt over niet-witte culturen en volken gesproken in de trant van ‘die mensen leven nog dicht bij de natuur, daar kunnen we nog veel van leren’. En hup, daar nemen ze het vliegtuig naar de Amazone om ff een Ayahuasca-sessie te doen bij een of andere inheemse stam. Ik vind daar iets grofs in zitten. De colonizer komt weer wat halen, dit keer op spiritueel vlak. Hetzelfde geldt voor dat gedweep met Indiase guru’s, er zit een aspect van toe-eigenening in, zo kenmerkend voor kolonialisme.

Ik zat eens in een zaal waar Maarten Oversier sprak over de trauma’s in Nederland, die volgens hem door de Duitse bezetting en door de kerk waren ontstaan. In een adem had hij het vervolgens over zijn geweldige relatie met native Americans in Canada waar hij zoveel van had geleerd over het oplossen van familietrauma. Nergens in zijn verhaal ging het over hun onderdrukking door Europeanen en de vernietiging van hun culturen, laat staan dat hij het had over Nederland als bezetter van andermans land en dat juist daderschap en medeplichtigheid aan een slecht systeem óók iets met een psyche doet. In zijn verhaal waren wij met zijn allen simpelweg slachtoffers van de geschiedenis. Ik kon het niet laten en stak mijn vinger op om te vragen hoe hij dan dacht over de VOC en de lange geschiedenis van onderdrukking in Indonesië en andere landen waar onze rijkdom op is gebaseerd. Om ook iets persoonlijks te delen over generationeel trauma vertelde ik over mijn opa als soldaat in Indonesië en hoe zijn verhaal bij mij als kleindochter terecht was gekomen. Oversier gaf geen antwoord op mijn vraag maar haakte alleen aan op het verhaal van mijn opa, volgens hem was hij geen dader maar ook een slachtoffer. Ik onderbrak hem en zei: ‘hey, ik weet waar ik sta en hoe ik naar de rol van mijn opa moet kijken, maar ik stelde een vraag aan jou: waarom ontbreekt Nederlands daderschap compleet in jouw lezing?’ Stilte. Gauw door naar de volgende vraag. En zo gaat het altijd.

Dit is dus mijn probleem met de zweefkant van de beweging die ontstaan is uit het corona-verzet. Nooit hoor je deze zogenaamde spirituelen over de systematische uitwissing en genocide door het koloniale westen gepleegd. Als ik dat op tafel leg moet ik niet zo negatief doen of ben ik een volger van ‘woke’ en wil ik mensen een schuldgevoel aanpraten. Zodra het over kolonialisme gaat komt precies dit (satanistische) New Age-denken naar boven, en is er plots geen verschil tussen goed en kwaad, dader of slachtoffer en moet ik mijn toon aanpassen en niet oordelen. Zeggen we dat ook over Rutte en Klaus Schwab, of als we ritueel misbruik aankaarten?

Als ik mijn vraagtekens plaats bij de overtuiging dat we niet mogen oordelen, niet moeten strijden maar in liefde aan een nieuwe wereld moeten bouwen, dan voel ik meteen die irritatie en word ik (zoals laatst door Fiona Zwart) gelijk maar geblockt. Wat voor nieuwe wereld is dat als we een belangrijk deel van ons zijn niet mogen aankijken? Wat levert het op als we à la Oversier ons eigen daderschap ontkennen en in plaats daarvan onszelf als historische slachtoffers zien van de onderdrukking van anderen?

New Age, theosofie en kolonialisme zijn aan elkaar gelinkt. Zoek maar eens op de geschiedenis van de theosofische vereniging die in 1875 door Blavatsky in New York is opgericht. Daar zit de oorsprong van het gedweep met India, op dat moment gekoloniseerd door Engeland. Haar opvolgster Annie Besant (socialiste, feministe en vrijmetselaar) introduceerde het verlangen naar een verlosser, en sprak over de te verwachten komst van een wereldleraar.

In India projecteerde Besant haar verlangen op de toen 14-jarige Jiddu Krishnamurti die ze meteen maar weghaalde bij zijn familie en begon klaar te stomen voor zijn rol als spiritueel leider in Europa. Dus een Indiase jongen wordt toegeëigend door een Europese vrouw om zijn leven te wijden aan de geestelijke noden van de witte mens? Hoe koloniaal wil je het hebben!

Het idee van een verlosser werd eveneens overgenomen door Alice Bailey, de oprichtster van Lucifers Trust. Haar zogenaamde gids was ene Djwhal Khul, volgens haar een ‘Tibetaanse Meester’ die haar boodschappen doorgaf. Boodschappen die in de kern weinig verschillen met wat Icke en Messing ons willen doen geloven. ‘Worden we wakker’, is de titel van een van Messing’s boeken. Volgens mij is het antwoord, nee.

Ik geloof wel dat het nuttig is dat er sinds de corona iets van bewustwording is ontstaan over de slechtheid van dit systeem. Maar daarmee zijn we er nog niet. Is het niet tijd om de slapers uit onze ogen te wrijven en écht wakker te worden!?
—